Tasha Katsuba
Nawet o tym nie myśl

Sorry, this entry is only available in Polish.

Po epokach barbarzyńskich konfliktów, których zmierzch przedwcześnie już ogłosiliśmy, odziedziczyliśmy tę ponurą prawdę, że na wojnie jednym z cenniejszych trofeów jest ciało kobiety.

Ale wojna jest tylko drastycznym i ekstremalnym rozszerzeniem pola przemocy, której mechanizm tkwi bardzo głęboko w samej strukturze pozornie pokojowo usposobionych społeczeństw. Kobiety doświadczają jej na co dzień, na ulicach, placach, w pubach i korporacjach, na planach zdjęć filmowych, castingach i wybiegach modowych. I nie na końcu, a może przede wszystkim w instytucjach publicznych (szkołach, akademiach artystycznych i teatralnych, placówkach penitencjarnych, gabinetach lekarskich i w armii), zorkiestrowanych przez kulturowy kod fizycznej i symbolicznej męskiej dominacji.

Działanie Tashy Katsuby to próba przeniesienia problemu autonomii bytu kobiecego na terytorium graniczne dwu dziedzin: ekspresji wizualnej wywiedzionej z pola sztuki i kreacji związanej z projektowaniem wizerunków modowych.

Ubiór kobiecy to odwieczna i tradycyjnie zarezerwowana dla sanktuarium męskiego oka forma podległości. Artystka w zaskakujący sposób odrywa go od tej formy, nadając mu paramilitarny charakter i nasycając treściami „ikonograficznego oporu”. Ta strategia płynie z jej własnego traumatycznego doświadczenia przemocy. Jest poniekąd częścią jej autobiografii, w której splatają się motywy doznanego poniżenia i próby oswobodzenia się od poczucia wstydu – tego właśnie, który cywilizacja patriarchatu (czy istnieje jakaś inna?) każe w kobiecie-ofierze, a nie w jej oprawcy upatrywać przyczynę gwałtu.

Ostatnie tragiczne wydarzenia na warszawskich ulicach sprawiają, że ta nasycona intymnością sztuka, niestroniąca od akcentów osobistych, lecz w istocie uniwersalna, tak bardzo przemawia do nas swym przekazem. Pozbawione efektu „wow” przebrania modelek, skrywające jednoznaczną tożsamość seksualną i rozmywające granice percepcji ciała kobiecego, ostrzegają przed agresją, będąc zarazem afirmacją wolności. Tam, gdzie państwo i jego służby nie są w stanie zapewnić kobiecie ochrony przed przemocą, kobieta artystka sięga po gest samoobrony, nawet jeśli póki co jest to gest jedynie symboliczny.

 

_______________________

Tasha Katsuba jest artystką sztuk wizualnych i projektantką mody. W czerwcu 2021 ze względu na możliwe represje z powodu udziału w protestach w 2020, opuściła Białoruś i wyjechała do Ukrainy. W maju 2022 przeniosła się z Ukrainy do Polski ze względu na wojnę. Obecnie mieszka i pracuje w Łodzi.

www.behance.net/tashakatsuba
instagram: @tashakatsuba @katsuba.clothes
www.vogue.pl/a/piekna-bizuteria-i-dodatki-projektantow-z-polski

_______________________

Podziękowania za pomoc w organizacji wydarzenia zechcą przyjąć:
Aldona Jabłońska–Klimczak i Tadeusz Klimczak, Kamila Kruszyńska.

_______________________

„Ikonografie oporu”, projekt organizowany przez Fundację Polskiej Sztuki Nowoczesnej, obejmuje performance „Nawet o tym nie myśl” Tashy Katsuby w dawnej Willi Róży Zamoyskiej oraz wystawę „Szczelina / Slit. Counter-Monumental Queer” Sergeya Shabohina w Biurze Wystaw przy ul. Krakowskie Przedmieście 16/18 w Warszawie (26 września – 31 października 2024.